ZOBACZ DRUGĄ ODSŁONĘ "Po Toruniu"

19 kwietnia 2021

Dawny budynek Poczty Polskiej

Na Skarpie » Szosa Lubicka 162D
📂 14/2021 (383)
Aż ciężko sobie wyobrazić, że aż do końca lat siedemdziesiątych, w części miasta, w której właśnie jesteśmy dominowały pustynia, a nieco dalej na południe – lasy. Wyjątkowo ciekawie to wygląda, gdy zestawimy ze sobą stare plany miasta, na których wyraźnie widać postępujące z roku na rok zmiany, jak choćby pojawiające się nowe ulice, gęstniejąca zabudowa czy znikający – na rzecz wyżej wymienionych – las. 
 
Miejsce, w którym dziś jesteśmy, to najstarsza część osiedla Na Skarpie, nazwana sektorem „Bożena” (dziś „Bożena II”). Stojące tutaj bloki i wieżowce powstały w latach 1980-1981 i zamykają się w obrębie ulic: Ślaskiego, Konstytucji 3 maja, Wyszyńskiego i Szosy Lubickiej.
 
Gdy nowa dzielnica Torunia dopiero raczkowała, największym problemem mieszkańców były: brak sklepów oraz kłopoty komunikacyjne. I nie mam tu na myśli komunikacji miejskiej, choć z tą też początkowo był problem. W czasach bez komórek i internetu, a także telefonów stacjonarnych (w latach PRL na podłączenie linii czekało się nawet kilka lat) jedynym szlakiem wymiany informacji między znajomymi i rodziną, a także obywatelem a urzędami, były archaiczne dziś listy, wysyłane za pośrednictwem niemniej archaicznej Poczty Polskiej.
 
Tak, Szanowni Państwo, ten niepozorny budyneczek, który widzicie na załączonych zdjęciach, to pierwsza placówka pocztowa na Skarpie. Została otwarta 23 września 1983 roku, czyli dwa lata po zakończeniu prac w obrębie wyżej wymienionych ulic i rok po tym, gdy zaczął się II etap budowy osiedla. Z racji swych małych rozmiarów, trudno mówić o komforcie zarówno klientów, jak i pracujących tu urzędniczek, ale lepsze to niż biegać z każdym listem na drugą stronę Szosy Lubickiej. Wcześniej najbliższa Poczta mieściła się bowiem na Rubinkowie, a konkretnie przy ul. Łyskowskiego 29/35.
lata '80 | pierwsza placówka pocztowa na Skarpie
Placówka przy Szosie Lubickiej 156 (dziś Szosa Lubicka 162D) była Urzędem Pocztowym nr 16  i funkcjonowała w tym miejscu najwyżej dwa lata. W 1985 roku skończyła się bowiem budowa II etapu osiedla, w tym dużego pawilonu przy ul. Kosynierów Kościuszkowskich, do którego przeniesiono UP nr 16, i w którym to funkcjonuje do dziś, pozostając największą placówką pocztową Skarpy.
 
Co dalej działo się z budynkiem przy ówczesnej Szosie Lubickiej 156? Ciężko mi operować konkretnymi datami, ale z rodzinnych opowieści dowiedziałem się, że moja ciocia stała tu w kolejce do mięsnego. Kolejki jednoznacznie kojarzą się z PRL-em, a zatem chyba można zaryzykować przypuszczenie, że sklep mięsny wprowadził się tutaj jeszcze w latach '80. Dziś nadal tu jest, choć prowadzony zapewne przez kogo innego, no i znacznie mniejszy, bowiem obecne w budynku mieści się jeszcze jeden sklep – odzieżowy.
▲ fragment planu miasta Torunia z roku 1985
Dziś nic już nie przypomina nam o tym, że pierwsi mieszkańcy wieżowca przy dzisiejszej Szosie Lubickiej 162 na Pocztę mogli wyjść w samych laczkach. Sam budynek trochę się zmienił. Na pewno został pomalowany, choć już jakiś czas temu. Kraty w oknach zastąpiły rolety, wykuto drugie wejście, a stary szyld zastąpiono nowymi. No i zniknęła też ławeczka – charakterystyczna dla Skarpy lat '80 i '90. Na całym osiedlu było ich bardzo wiele – siedzisko z grubych, pomalowanych na zielono drewnianych sztachet, sztachety przytwierdzone do metalowego stelaża, a ten z kolei przymocowany do betonowych bloków. Były pieruńsko niewygodne, drzazgi wbijały się w łapy, ale sentyment pozostał. A to z kolei oznacza, że chyba się starzeję, co oczywiście jest nie najlepsza puentą dzisiejszego wpisu, ale chyba na inną się nie pokuszę. ツ


Źródła: Anna N. KmiećRubinkowo i osiedle Na Skarpie (Księży Młyn, 2020); Toruń. Plan miasta (Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985); 30-lecie Spółdzielni Mieszkaniowej „Na Skarpie” w Toruniu 1981-2011 (SM „Na Skarpie”, 2011).